« وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِ‌سَالَتَهُ..»

علی (ع) می‏فرماید: آن روزی که آیه نازل شد: (انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل بیت و یطهرکم تطهیرا) ‏
رسول خدا (ص) و من و فاطمه (س) و حسن (ع) و حسین (ع) را در میان عبایی جمع کرده بود و آنها را گرد خود نشانده بود در آن جمع جزء این پنج تن احدی حضور نداشت. رسول اکرم (ص) همانجا دست به نیایش برداشت و گفت: خداوندا! اینان عزیزان من و خویشان و نزدیکان منند پس آنان را از هر رجس و پلیدی دور گردان و آنان را در نهایت پاکی و طهارت قرار ده.

ام سلمه همسر رسول خدا (ص) که حاضر بود و می‏شنید، نزدیک آمد و از حضرت پرسید آیا من هم جزو این جمع هستم؟ حضرت فرمود: تو بر خیر و نیکی هستی، اما آهی شریفه مشمول تو نیست بلکه

فقط من و برادرم علی (ع) و فاطمه (س) و حسن (ع) و حسین (ع) مصداق آیه هستیم و جز ما نه(9) فرزند دیگر از نسل حسین (ع) در شمار اهل البیت خواهند بود.